در سال ۲۰۱۶، AMD معماری پلاریس و به‌دنبال آن در سال ۲۰۱۷، معماری جدید وگا را معرفی کرد. در همان سال، این تراشه‌ساز آمریکایی کارت‌های گرافیک RX Vega 64 و Vega 56 را براساس معماری جدید و با قیمت ۴۹۹ و ۳۹۹ دلار برای رقابت با کارت‌های GTX 1080 و 1070 حریف روانه‌ی بازار کرد. برای گروه فناوری‌های رادئون AMD سال ۲۰۱۸ آشفتگی کمتری در پی داشت. در این سال، این شرکت فرصت کافی دراختیار داشت تا با فراغ‌بال یک سال تمام بر معماری وگا متمرکز شود. درواقع، این معماری نسل پنجم از معماری انقلابی GCN است.

AMD به‌جای عرضه‌ی ۳ معماری متفاوت در ۳ سال پیاپی، انرژی و زمان خود را صرف توسعه‌ی بیشتر خانواده‌ی وگا کرد. در این سال، ظهور تراشه‌های سِرور و لپ‌تاپ با معماری وگا را شاهد بودیم. از میان اقدامات AMD به‌منظور توسعه‌ی خانواده‌ی وگا، عرضه‌ی تراشه‌های گرافیکی خانواده‌ی Radeon Instinct برای کامپیوترهای سِرور شتاب بیشتری به حرکت رو‌به‌رشد این شرکت بخشید و باعث شد در ادامه‌ی راه، AMD با جرئت در مسیر معرفی اولین کارت گرافیک گیمینگ جهان با فناوری ساخت ۷ نانومتری قدم بگذارد.

AMD در مراسم معرفی محصولات جدیدش در CES امسال، اولین پردازنده‌ی گرافیکی رده‌بالا با فناوری ساخت ۷ نانومتری و برپایه‌ی معماری نام‌آشنای وگا را معرفی کرد و آن را رادئون ۷ (Radeon VII) نامید. Radeon VII تلاشی دیگر برای راضی نگه‌داشتن هواداران گیمر این شرکت است تا با مسلح‌شدن به قدرت بی‌اندازه‌ی این کارت، دیگر حتی از کوچک‌ترین جزئیات گرافیکی بازی‌های جدید چشم‌‌پوشی نکنند.

کارت Radeon VII درمقایسه‌با برادران بزرگ‌ترش، یعنی ‌RX Vega 64 و Vega 56، گویا مسیر مستقیمی می‌پیماید. در زیر نقاب جذاب این کارت قدرتمند، تراشه‌ی گرافیکی Vega 20 قرار گرفته است. درواقع، این تراشه برآمده از تراشه‌ی Vega 10 ای‌ام‌دی است که از یک سو، با بهینه‌سازی‌هایی برای انجام محاسبات پیچیده‌تر و یادگیری ماشین روزآمد شده و از سوی دیگر، از فناوری ساخت ۱۴ نانومتری شرکت Globalfoundries خود را وارهانده و با فناوری ساخت ۷ نانومتری شرکت تایوانی TSMC و با ترانزیستورهای FinFET تولید شده است.

تراشه‌ی وگا ۲۰ برای کارشناسان سخت‌افزار چندان نا‌آشنا نیست. این تراشه قلب تپنده‌ی شتاب‌دهنده‌های گرافیکی کامپیوتر‌های سِرور AMD، یعنی Radeon Instinct MI50 و MI60 نیز محسوب می‌شود. AMD گویا قصد دارد سهم بیشتری در آخرین محصولاتش به این تراشه تخصیص دهد.

نمی‌توان انتظار داشت تراشه‌ای که از دل شتاب‌دهنده‌های گران‌قیمت سِرور بیرون می‌‌آید‌، ارزان به‌دست عموم مصرف‌کنندگان برسد یا حداقل ایده‌ی اولیه‌ی AMD برای استفاده از این تراشه در خلق Radeon VII، کارت گرافیک قدرتمند اما ارزان‌قیمت، نبوده است. دراین‌بین، در جناح رقیب دیرینه هم اتفاق غیرمنتظره‌ای افتاده است: انویدیا خود را چندان درگیر سنجش سطح عملکرد سری جدید کارت‌های RTX خود به‌ازای هر دلار پرداختی مشتریانش نکرده است. نسل جدید کارت‌های گرافیک RTX انویدیا سراپا غرق در ویژگی‌های جدید و جذاب است و اینک در صحنه‌ی رقابت حضور دارد.

رندر صحنه‌های بازی با جلوه‌های زیبای حاصل از رهگیری پرتو آنی با آن بازتاب‌ها و تشعشع‌ها و جلوه‌های نوری بی‌نظیر و تخصیص بخش بزرگی از تراشه‌‌های تورینگ به هسته‌هایی ویژه‌ برای خلق این صحنه‌ها ارزان تمام نمی‌شود. نتیجه‌ی کار افزایش نسبتا زیاد قیمت کارت‌های گرافیک سری RTX 2000 انویدیا است، آن‌هم در شرایطی که سطح عملکرد آن‌ها درمقایسه‌با برادران بزرگ‌ترشان از سری GTX 1000 چندان پیشی نگرفته است. درواقع، آن بهبود عملکردی که از نسلی به نسل دیگر انتظار آن می‌رود، در آخرین سری کارت‌های انویدیا محقق نشده است. در چنین وضعیتی، AMD برای قیمت‌گذاری کارت‌های جدیدش فشار چندانی حس نمی‌کند.

سرانجام، AMD تصمیم گرفت کارت Radeon VII را با قیمت ۶۹۹ دلار وارد بازار گیمینگ کند؛ یعنی رده‌ی قیمتی که کارت RTX 2080 انویدیا از قبل در آن جا خوش کرده بود. پس با این وضعیت، باید منتظر مبارزه‌ای نفس‌گیر میان دو رقیب برای داشتن سهم بیشتر از بازار گیمینگ در این رده‌ی قیمتی باشیم.

در جدول زیر، مشخصات کارت گرافیک Radeon VII درمقایسه‌با سایر کارت‌های هم‌رده گردآوری شده است.

کارت Radeon VII سقف کلاکی برابر با ۱۸۰۰ مگاهرتز دارد؛ اما کلاک بوست رسمی‌اش ۱۷۵۰ مگاهرتز است. این کارت در‌مقایسه‌با کارت RX Vega 64 که سقف کلاک ۱۶۳۰ مگاهرتزی دارد، ظرفیت و امکان اورکلاک کمتری دارد. بااین‌حال، به‌لطف استفاده از خنک‌کننده‌ی بادی تقویت‌شده با ۳ فن قدرتمند و واحدهای Stream Multi-Processing بازنگری‌شده، امکان تقویت سرعت پردازنده‌ی گرافیکی بیشتر از سقف کلاک و نگه‌داشتن آن در همان حدود وجود دارد. این کاری است که برای RX Vega Frontier عملا ممکن نبود. پس، در‌حالی‌که در این کارت بر تعداد واحدهای محاسباتی و واحدهای خروجی رندر درمقاسه‌با نسل قبل اضافه نشده و حتی از میزان پردازنده‌های جریانی تاحدی کاسته شده، شاید بتوان به قدرت مانور بیشتر در افزایش کلاک پردازنده فکر کرد.

بزرگ‌ترین تغییری که در تراشه‌ی وگا ۲۰ درمقایسه‌با وگا ۱۰ ایجاد شده، گذشته از تغییر فناوری ساخت و کوچک‌ترشدن تراشه، دوبرابرشدن میزان حافظه‌ی گرافیکی و تقویت پهنای باند حافظه است. RX Vega 64 به ۸ گیگابایت حافظه‌ی گرافیکی از نوع HBM2 با رابط ۲۰۴۸ بیتی مجهز بود که در این وضعیت، پهنای باند به ۴۸۴ گیگابایت‌برثانیه می‌رسید. اکنون، Radeon VII به ۱۶ گیگابایت از این حافظه با رابط ۴۰۹۶ بیتی و پهنای باندی افزون‌بر یک ترابایت‌بر‌ثانیه مجهز شده که البته عدد شگفت‌انگیزی است. حافظه‌های HBM2 یا نسل دوم حافظه با پهنای باند بالا، انواعی از حافظه‌های مدرن هستند که پهنای باند وسیع‌تر و مصرف توان کمتر و البته اندازه‌ی کوچک‌تری درمقایسه‌با حافظه‌های مرسوم GDDR دارد. برای مقایسه‌، کارت RTX 2080 انویدیا به ۸ گیگابایت حافظه‌ی گرافیکی GDDR6 با رابط ۲۵۶ بیتی و پهنای باند ۴۴۸GBps مجهز است.

افزایش میزان حافظه‌ی HBM2 در کارت Radeon VII نتیجه‌ی مستقیم فشرده‌شدن تراشه‌ی پردازنده است که امکان الحاق دو استک (Stack) حافظه‌ی دیگر به ظرفیت ۸ گیگابایت را روی Interposer فراهم کرده است. اندازه‌ی تراشه‌ی پردازنده از ۴۹۵ میلی‌متر‌مربع در نسل قبل به ۳۳۱ میلی‌مترمربع کاهش یافته و تعداد ترانزیستور‌های این تراشه از ۱۲.۵ میلیارد ترانزیستور در وگا ۱۰ به ۱۳.۲ میلیارد ترانزیستور در وگا ۲۰ رسیده است. افزون‌براین، AMD سرعت حافظه‌های HBM2 را از ۱.۸۹ در وگا ۱۰ به 2Gbps در نسل جدید رسانده است.

نکته‌ی جذاب درباره‌ی Radeon VII این است که AMD در قلب این کارت از همان تراشه‌ی وگا ۲۰ پردازنده‌ی کارت‌های گران‌قیمت Radeon Instinct استفاده کرده است. بنابراین، امکان دارد کارت جدید بنابر عملکرد مناسبی که برای کاربران حرفه‌ای از خود به‌نمایش می‌گذارد و نیز قیمت منطقی، بازار شتاب‌دهنده‌های گرافیکی سِرور این شرکت را کساد کند. درنتیجه، AMD برخی از مشخصه‌های تراشه‌ی وگا ۲۰ را محدود یا غیرفعال کرده تا به‌نوعی میان محصولات بازارهای مختلف تمایز ایجاد کند. به‌طور خلاصه، کارت جدید در پردازش FP64 سرعت کمتری درمقایسه‌با مدل مرجع دارد و از کد تصحیح خطای حافظه پشتیبانی نمی‌کند و برای کاربردهای گیمینگ بر درایورهای مرسوم Radeon تکیه می‌کند تا درایور استک‌های حرفه‌ای Instinct.

قطعا هرگاه از قرارگیری تراشه‌ی شتاب‌دهنده‌ی سِرور در قلب کارت گرافیک گیمینگ صحبت می‌‌کنند، باید انتظار کارت قدرتمندی داشت و این موضوع درباره‌ی Radeon VII نیز به‌خوبی صدق می‌کند. تلاش زیادی که AMD صرف آخرین پرچم‌دار خانواده‌ی کارت‌های گرافیکش می‌کند، برای آن است که عملکردی رقابت‌پدیر به آن بدهد؛ به‌همین‌دلیل کارت خود را به ۱۶ گیگابایت حافظه‌ی بسیار سریع مجهز کرده است.

ظرفیت حافظه‌ی گرافیکی بخش مهمی از توان بازاریابی این کارت را تشکیل می‌دهد؛ به‌ویژه اینکه AMD بر تولید محتوا و بازی‌های رایانه‌ای حساس به میزان حافظه‌ی گرافیکی تأکید زیادی می‌کند. یکی دیگر از جنبه‌های عملکردی این کارت که AMD بسیار بر آن تأکید می‌کند، استفاده از خنک‌کننده‌‌ای با ۳ فن مجزا است. این فن‌ها جایگزین سیستم خنک‌کننده‌ی نه‌چندان پاسخ‌گوی کارت RX Vega 64 شده است.

AMD قصد خود را برای ورود به عرصه‌ی خرده‌فروشی کارت جدیدش پنهان نمی‌کند و Radeon VII را با قیمت ۶۹۹ دلار مستقیم به‌دست مصرف‌کنندگان می‌رساند. در‌حالی‌که قطعه‌سازانی همچون MSI در حال تولید و عرضه‌ی این کارت با برند خود هستند، این اقدام AMD می‌تواند از افزایش نابجای قیمت کارت مانع شود. البته، Radeon VII در ابتدای کار با موجودی خیلی محدودی عرضه شد و به‌سرعت در تمام جهان نایاب شد که امیدواریم هرچه‌زودتر AMD تعداد چشمگیری از آن را تولید و عرضه کند.

در‌عین‌حال، AMD برای افزایش سطح رقابت‌پذیری کارت پرچم‌دارش آن را با باندل رایگان و جذاب متشکل از سه بازی Resident Evil 2 و Division 2 و Devil May Cry 5 عرضه می‌کند. ارائه‌ی این باندل عامل افزایش ارزش خرید این کارت در میدان رقابت با حریف سرسختی همچون RTX 2080 است. البته، انویدیا هم پرچم‌دار خود را به‌همراه دو بازی Anthem و Battlefield V به‌دست طرفدارانش می‌رساند. درحالی‌که شاید AMD نتواند پشت حریف قدری مثل RTX 2080 را به‌خاک برساند، با این راهکار خواهد توانست امتیازاتی از رقیب بگیرد.

همان‌طورکه گفته شد، در تراشه‌ی وگا ۲۰ نسل پنجم معماری GCN با آخرین به‌روزرسانی‌ها، اما با فناوری ساخت ۷ نانومتری به‌کار رفته است. حاصل کار، تجمیع ۱۳.۲ میلیارد ترانزیستور روی تراشه‌ای به مساحت ۳۳۱ میلی‌مترمربع است. اگرچه فشرده‌کردن مسقیم تراشه‌ی وگا ۱۰ در آخرین نسل حرکتی انقلابی نیست، امکان کار در سرعت‌های کلاک بیشتر را با تراشه‌ی فشرده‌تر ممکن می‌کند. انویدیا می‌گوید ۷۰۰ میلیون ترانزیستور بیشتر در وگا ۲۰ افزایش نرخ کلاک و بهبود فرایندهای رمزنگاری ویدئو با پشتیبانی از 4K و نرخ فریم ۶۰ و بهبود قابلیت‌های محاسباتی تراشه‌ی جدید را در پی دارد. عبارت بهبود قابلیت‌های محاسباتی به پردازش FP64 با نیمی از سرعت و نیز پشتیبانی از دستورالعمل‌های INT8 و INT4 اشاره می‌کند. پردازنده‌ی Radeon VII درمقایسه‌با RTX 2080 عملکرد بهتری در محاسبات FP64 با دقت مضاعف (Precision Double) دارد. بااین‌حال، در محاسبات FP32 با دقت واحد (Precision Single) شامل اکثر محاسبات پردازنده‌ی گرافیکی سرعت RTX 2080 بیشتر است. سرعت انجام محاسبات FP64 در کارت پرچم‌دار جدید AMD از دیگر کارت‌های گیمینگ این شرکت بهتر است و فقط RTX Titan V انویدیا از این نظر بر آن برتری دارد.

عرضه‌ی رادئون VII و قرارگیری آن در رقابت با RTX 2080 به این معناست که AMD قصد دارد جایگاهش را مستحکم کند و خلأ فناوری‌های جدید معرفی‌شده در کارت‌های تورینگ را به‌نوعی بپوشاند. AMD موضع‌گیری مشخصی درقبال فناوری‌های کنونی سری RTX 2000 انویدیا دارد. این شرکت استدلال می‌کند ضربه‌ای که در وضعیت کنونی این فناوری‌ها به سطح عملکرد کارت و خروجی فریم آن در عناوین مختلف گیم می‌زنند و قیمت گرانی که این فناوری‌ها در ازای افزایش کیفیت بصری بازی مطالبه می‌کنند، به داشتنش نمی‌ارزد. البته، AMD از درجازدن پرهیز می‌کند و به‌موازات ارائه‌ی درایورهای جایگزین Direct-X Ray Tracing، در‌حالِ اضافه‌کردن پشتیبانی از WinML و DirectML به کارت‌های گرافیکش است. این خطر برای AMD وجود دارد که چنانچه تلاش‌های انویدیا در کوتاه‌مدت باعث به‌ثمرنشستن فناوری‌های جدید رهگیری پرتو و DLSS شود، خلأ این فناوری‌ها در کارت‌های AMD از حد تحمل خارج شود.

عموما با کاهش اندازه‌ی تراشه، ضمن تحول فناوری ساخت، فضای حفظ‌شده به کاشت ترانزیستورهای بیشتر تخصیص می‌یابد. افزایش هسته‌های محاسباتی (پردازنده‌های جریانی)، بلو‌ک‌های عملیاتی روی تراشه، جانمایی بخش‌های بازطراحی‌شده و مسیرهای تقویت‌شده‌ی داده برای افزایش حدمجاز فرکانس، راهکارهایی است که تراشه‌سازان با کاهش اندازه‌ی تراشه در پیش می‌گیرند. در وگا ۱۰ درمقایسه‌با پلاریس این راهکار در پیش گرفته شد و تعداد زیادی ترانزیستور در فضای اضافی برای برآوردن اهداف تایمینگ و فرکانس بهتر جای گرفت. در این وضعیت، ضمن کاهش توان مصرفی تراشه‌، می‌توان به سرعت‌های کلاک بیشتری دست یافت.

باوجوداین، در وگا ۲۰ این فضای اضافی دقیقا به‌همان شکل فضای اضافی باقی مانده و عملا استفاده‌ی خاصی از آن نشده است. چندین دلیل برای چنین راهبردی می‌توان متصور بود: ۱. وقتی با پردازنده‌ی گرافیکی نسبتا بزرگ و رده‌بالا مواجه هستیم، توسعه‌ی این تراشه از همان اولین گام هزینه‌زا است و بهره‌وری را کم می‌کند؛ ۲. AMD این فضای اضافی را صرف افزودن استک‌های حافظه‌ی بیشتر به زیرلایه‌ی سیلیکون (Interposer) کرده است و درنهایت، ترجیح داده با فشرده‌سازی مستقیم معماری شناخته‌‌شده، از پیچیدگی‌ها و هزینه‌های بازطراحی تراشه‌ی جدید بکاهد و این کار را برای قدم بعدی‌اش کنار گذاشته است. این همان گام منطقی «تیک» در استراتژی «تیک‌تاک» اینتل است.

درحقیقت، برای ساخت وگا ۲۰ تراشه‌ی وگا ۱۰ مستقیم فشرده و کوچک شده و به‌جز تعداد کنترلرهای حافظه روی پردازنده، سایر واحدهای عملیاتی وگا ۱۰ دست‌نخورده باقی مانده است. یکسان‌بودن جانمایی این دو تراشه به این معناست که در وگا ۲۰ هم ۶۴ واحد محاسباتی یا ۴۰۹۶ پردازنده‌ی جریانی همراه‌با ۲۵۶ واحد بافت نگاشت وجود دارد که درمجموع، ۴ موتور محاسباتی پردازنده را تشکیل می‌دهند. البته در وگا ۲۰، ۴ واحد محاسباتی و ۱۶ واحد بافت‌نگاشت غیرفعال شده است. هریک از موتورهای محاسباتی تراشه‌ی وگا (Shader Engine) خود به ۴ موتور رندر تصویر متصل است که هریک می‌تواند ۱۶ پیکسل به‌ازای هر سیکل کلاک پردازنده ترسیم کند. درمجموع، ۶۴ واحد خروجی رندر (ROP) وجود دارد که توأمان با ۴ مگابایت حافظه‌ی نهان سطح دو در تراکنش هستند؛ گرچه با وجود حافظه‌ی بسیار سریع HBM2، میزان اتکای پردازنده بر این حافظه‌ی نهان کمتر است.

به‌عنوان نکته‌ی آخر، تراشه‌ی وگا ۲۰ به مانیتورینگ دمای پیشرفته‌تری درمقایسه‌با نسل قبل از خود مجهز شده و به‌جای ۳۲ حسگر استفاده‌شده برای کنترل دمای تراشه‌ی وگا ۱۰، از ۶۴ حسگر پایش دما بهره‌ می‌گیرد. این مجموعه اطلاعات دمایی و حرارتی برای بهبود و تنظیم کلاک پردازنده و نیز ایجاد کنترل بیشتر بر عملکرد سیستم خنک‌کننده و فن‌ها را بررسی می‌کند.

برآورد عملکرد

کارشناسان PCGamer توانسته‌اند پردازنده‌ی کارت گرافیک پرچم‌دار Radeon VII را تا سقف ۱۹۵۰ مگاهرتز و حافظه‌‌اش را تا سقف ۱۱۷۵ مگاهرتز اورکلاک کنند. در گالری تصاویر زیر، نرخ فریم خروجی این کارت در دو حالت پایه و اورکلاک، در رزولوشن 1080p و با سطح تنظیمات گرافیکی متوسط آمده است. مقایسه یک‌بار برای میانگین خروجی در ۱۷ بازی به‌روز و سپس، به‌طور مجزا روی عناوین مختلف گیم انجام شده است.

تصاویر زیر نتایج نرخ فریم این کارت در‌مقایسه‌با کارت‌های دیگر در رزولوشن 1080p و با حداکثر تنظیمات گرافیکی را نشان می‌دهد.

در تصاویر زیر، نتایج نرخ فریم این کارت در رزولوشن 1440p و با حداکثر تنظیمات گرافیکی را در‌مقایسه‌با دیگر کارت‌ها ملاحظه می‌کنید.

درنهایت، نرخ فریم خروجی این کارت پرچم‌دار در رزولوشن 4k و با حداکثر تنظیمات گرافیکی به‌شرح زیر است.

با‌توجه‌به اینکه Radeon VII برای رزولوشن 1080p ساخته نشده، عملکرد این کارت در این رزولوشن چندان جای بحث ندارد. باوجوداین در سطح تنظمیات حداکثری، Radeon VII از RTX 2080 رتبه‌ی پایین‌تری دارد و متوسط پاسخ‌گویی آن در ۱۷ بازی مختلف ۱۲۰ فریم‌برثانیه است. در بازی Assassin's Creed: Origins با اختلاف فاحش از RTX 2080 عقب می‌افتد و حتی کارت‌هایی مثل GTX 1070 و RTX 2060 در این بازی عملکرد بهتری درمقایسه‌با آن دارد. در این رزولوشن، عملکرد Radeon VII در بازی‌هایی مثل Hitman 2 و Battlefield 5 راضی‌کننده است؛ هرچند بازهم دقیقا جایگاهی قبل از رقیب سرسخت خود دارد.

در رزولوشن 1440p و با حداکثر تنظیمات، نتیجه‌ی کار این کارت به‌طور متوسط در ۱۷ بازی جدید، حدود ۹۴ فریم‌برثانیه است که RTX 2080 با ۱۰۲ فریم و GTX 1080 Ti با ۹۸ فریم در جایگاه بهتری قرار دارند. عملکرد Radeon VII در بازی جهان‌باز Assassin's Creed از کارت‌های RTX 2070 و RTX 2080 ضعیف‌تر است و بازهم تفاوت خروجی فریم در بازی‌ای مانند Origins بارزتر است؛ اما در سایر عناوین عملکرد کارت Radeon VII مناسب است. به‌جز Asassin's Creed: Odyssey در بقیه‌ی بازی‌ها نرخ فریم بیشتر از ۶۰ و مطلوب است و به‌نظر می‌رسد در این رزولوشن و با بهره‌مندی از مانیتوری با نرخ تازه‌سازی سریع، بهترین نتایج برای این کارت ثبت خواهد شد. در متوسط امتیازات، سطح عملکرد Radeon VII تقریبا ۲۷ درصد بهتر از برادر بزرگ‌ترش، یعنی RX Vega 64 است؛ ولی RTX 2080 با ۱۰ درصد و GTX 1080 Ti با ۵ درصد نرخ فریم بهتر بر کارت Radeon VII برتری دارد.

در رزولوشن 4K شرایط برای تمامی کارت‌ها کمی دشوارتر و بار پردازش گرافیکی بسیار بیشتر است. در این رزولوشن و درمجموع ۱۷ بازی، نرخ متوسط فریم این کارت به ۴۰ فریم نمی‌رسد؛ اما در حالت اورکلاک، نرخ فریمی بهتر از ۴۰ و تقریبا پایاپای با RTX 2080 دارد. درمجموع نتایج در این رزولوشن، عملکرد کارت گرافیک Radeon VII حدودا ۳۴ درصد بهتر از RX Vega 64 و ۳ درصد بهتر از GTX 1080 Ti است؛ اما با اختلاف ۸ درصد نتیجه را به RTX 2080 واگذار می‌کند. با وجود متوسط نرخ فریم ذکرشده در ۱۷ بازی، در بازی‌هایی مثل Hitman 2 و Battlefield 5 نرخ فریم کارت Radeon VII حدود ۶۰ فریم یا بیشتر از آن است و درمجموع عملکرد این کارت در رزولوشن 4K رضایت‌بخش است. گرچه با این حجم از حافظه‌ی گرافیکی و با‌توجه‌به تخصیص این کارت به رزولوشن‌های بیشتر، سطح عملکرد بهتری از آن انتظار می‌رفت.

باتوجه‌به رده‌ی قیمتی ۶۹۹ دلار این کارت، مسلما در این رده‌ کارتی مانند RTX 2080 با نتایج بهتر ارزش خرید بیشتری دارد؛ به‌ویژه آنکه به فناوری‌های جدید معماری تورینگ نیز مجهز شده که کارت گرافیک Radeon VII از آن بی‌بهره است. باوجوداین، Radeon VII با برخورداری از ۱۶ گیگابایت حافظه‌ی گرافیکی بسیار سریع، متوسط سطح عملکرد رضایت‌بخش، فناوری ساخت ۷ نانومتری و باندلی با سه بازی رایگان این کارت را به کارتی پرطرفدار در بین گیمرها تبدیل کرده است.

کارت‌های AMD ازنظر توان مصرفی همیشه جای بحث داشته‌اند. نتایج مصرف انرژی Radeon VII در حالت بی‌باری و حالت‌های فشارکاری مختلف در نمودارهای زیر دیده می‌شود و با سایر کارت‌ها، به‌ويژه RTX 2080 و Vega 64، مقایسه شده است.

در حالت بی‌باری، مصرف توان این کارت ۱۲ وات و کمی بهتر از RTX 2080 است. در حالت بارگذاری متوسط، توان مصرفی این کارت ۲۶۸ وات است که ۵۳ وات بیشتر از RTX 2080 و حدود ۲۴ وات کمتر از Vega 64 است. این کاهش توان درمقایسه‌با برادر بزرگ‌تر، نتیجه‌ی مستقیم فشرده‌شدن تراشه و فناوری ساخت ۷ نانومتری آن است. در حالت بارکاری بیشینه در گیمینگ، مصرف انرژی این کارت به ۳۱۳ وات می‌رسد که این‌بار نیز بسیار پرمصرف‌تر از RTX 2080 ظاهر شده و نکته‌ی مهم آن است که توان مصرفی آن در این بارکاری ۱۰ وات بیشتر Radon RX Vega 64 است. در آزمایش Furmark نیز، حداکثر توان مصرفی Radeon VII بیش از ۳۵۰ وات است. برای این پردازنده‌ی گرافیکی با این توان مصرفی، استفاده از منبع تغذیه‌‌ی حداقل ۸۵۰ واتی یا بیشتر منطقی است.